swiecie24.pl is ranked #1399 in the Sports > Sports - Other category and #3125978 Globally according to December 2022 data. Get the full swiecie24.pl Analytics and market share drilldown here Posiadam te bańki i jestem z nich bardzo zadowolona. Są dużo bezpieczniejsze niż ogniowe a efekty są takie same. Jest dołączona książeczka na co gdzie stawiać. i pompka, która umożliwia nam regulacje przyssania, czego nie ma przy ogniowych, a co jest potrzebne, bo dziecko nie powinno mieć takiego samego przyssania co dorosły człowiek. Gdzie tkwi sekret uzdrawiających właściwości terapii? W podciśnieniu, jakie wytwarza się w postawionych na ciele kulach. Bańki wsysają skórę do swojego wnętrza, sprawiając, że pękają najcieńsze naczynia włosowate i wydostaje się z nich nieznaczna ilość krwi (kiedyś mówiło się, że „wyciągają” złą krew i chorobę). Bańki szklane są najdroższe. Zestaw może kosztować ok. 100 złotych. Komplet baniek silikonowych to koszt ok. 40-50 złotych. Najtańsze są bańki gumowe – ok. 20 złotych za komplet. Kolejną ważną kwestią jest, gdzie kupić bańki chińskie. Można je najczęściej dostać aptece. Dostępne są również w drogerii. Outlet - Sztuka stawiania baniek (o. miękka) • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13860189405 Bańki bezogniowe to specjalne, przezroczyste lub półprzezroczyste naczynia, często wykonane z silikonu, gumy lub plastiku, które są stosowane w celu leczenia różnych dolegliwości. W przeciwieństwie do tradycyjnych baniek szklanych, nie używa się ognia w procesie ich nakładania, co sprawia, że metoda jest bezpieczniejsza i . Stawianie baniek – skuteczność, wskazania, przeciwwskazania, powikłania Bańki lekarskie na zapalenie płuc, przeziębienie i grypę? To właśnie ze schorzeniami górnego układu oddechowego najczęściej kojarzy się bańkoterapia. Choć stawianie baniek to metoda zaliczana do medycyny alternatywnej, jest ona nadal chętnie wykorzystywana jako wsparcie terapii wielu chorób. Jakie są rodzaje baniek lekarskich? Kiedy i jak należy stawiać bańki? Odpowiadamy. Zabieg stawiania baniek lekarskich – mimo że jest znany od prawie trzech tysięcy lat – nadal wzbudza wiele kontrowersji. Tradycyjna medycyna chińska zaleca bańkoterpię prawie na wszystkie dolegliwości począwszy od banalnych infekcji wirusowych, poprzez kontuzje i urazy, aż do zabiegów z zakresu medycyny estetycznej. Niestety, skuteczność baniek nie została oceniona zbyt dokładnie w badaniach klinicznych, co powoduje, że ta metoda zaliczana jest do tzw. medycyny alternatywnej. Stawianie baniek – co to za metoda? Jak działa? Stawianie baniek (łac. cucurbitas ponere) jest jedną z metod terapeutycznych stosowanych w tradycyjnej medycynie chińskiej. Do zabiegu używa się specjalnych naczynek (baniek), które przystawia się do skóry określonych okolic ciała. Celem zabiegu jest wytworzenie w bańce podciśnienia, doprowadzając do podrażnienia receptorów znajdujących się w skórze. Wytworzenie podciśnienia można uzyskać różnymi metodami np. przez podgrzewanie naczynia, użycie pompki mechanicznej czy odessanie powietrza. Dzięki ujemnemu ciśnieniu w bańce dochodzi do pęknięcia drobnych naczyń krwionośnych i wynaczynienia krwi (ciemne plamy po stawianiu baniek). Wynaczyniona krew traktowana jest przez nasz system odpornościowy jako ciało obce i pobudza organizm do wytworzenia dużej ilości przeciwciał. Działanie przeciwbólowe i lecznicze baniek tłumaczone jest następstwem drażnienia receptorów znajdujących się w skórze, mięśni i powięzi. Krew przepływająca przez rozszerzone naczynia oczyszcza tkanki ze szkodliwych produktów przemiany materii, prowadzi do odżywienia, odkwaszenia i lepszego utlenienia organizmu, a pobudzenie układu współczulnego i przywspółczulnego reguluje pracę narządów wewnętrznych. Bańki lekarskie stawiane są najczęściej w przypadku chorób układu oddechowego tj. przeziębienia, zapalenia zatok, oskrzeli i płuc. Terapia bańkami stosowana jest także w wielu innych schorzeniach: chorobach układu kostno-stawowego (np. rwa kulszowa, bóle kręgosłupa na tle zmian zwyrodnieniowych), zaburzeniach układu trawiennego (np. zespół jelita drażliwego, zapalenie żołądka) czy chorobach układu nerwowego (np. nerwobóle). Rodzaje baniek lekarskich Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów baniek. Różnią się materiałem, z którego są wykonane, oraz techniką użycia. Wyróżniamy trzy rodzaje baniek: bańki próżniowe (zimne) – wykonane z plastiku z zaworkiem na szczycie służącym do odessania powietrza z bańki; w zestawie dodatkowo znajduje się gumowy przewód i pompka ręczna, bańki szklane (klasyczne, ogniowe) – wykonane ze szkła, przeznaczone do stawiania na gorąco; palący się wewnątrz bańki alkohol zużywa tlen, powodując powstanie próżni pozwalającej na zassanie bańki do skóry; zabieg z użyciem baniek szklanych uznawany jest za najskuteczniejszy, bańki gumowe (chińskie) – wykonane z elastycznego materiału pozwalają stawiać bańki praktycznie we wszystkich miejscach na ciele, w tym na stawach. Bańki te należy stawiać w ściśle określonych punktach ciała w zależności od dolegliwości. Plusem baniek gumowych jest ich lekkość i łatwość użycia. Przystawione do skóry bańki nie ograniczają możliwości poruszania się. Polecane dla Ciebie akcesoria zł zestaw, pastylki, tabletka, ból, odporność, podrażnienie, przeziębienie zł ból, cellulit, grypa, przeziębienie, reumatyzm, infekcja, zapalenie zł sprzęt medyczny, akcesoria, wyrób medyczny, gorączka zł Stawianie baniek – skuteczność Skuteczność stosowania baniek opiera się głównie na wieloletniej tradycji ich używania. Obecnie praktycznie nie istnieją badania kliniczne oparte na EBM (od ang. evidence-based medicine) potwierdzające skuteczność baniek. Większość artykułów udowadniających zalety baniek pochodzi z badań przeprowadzonych głównie w Chinach, Korei czy Rosji i były prezentowane na łamach czasopism poświęconych medycynie alternatywnej. Kiedy stawiać bańki? Terapia bańkami zalecana jest jako dodatkowy środek pomocniczy w leczeniu wielu schorzeń. Najczęściej pacjenci sięgają po nie w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych. Stawianie baniek wzmacnia osłabiony układ odpornościowy, łagodzi napięcia i redukuje stres. Stawianie baniek dzieciom Stawiając bańki dzieciom, należy pamiętać, że ich skóra jest dużo cieńsza niż dorosłego oraz grubość podściółki tłuszczowej jest niewielka, dlatego podciśnienie w bańkach nie może być zbyt duże. U dzieci do 7. roku życia czas trwania zabiegu nie powinien przekraczać 5 minut. Z wiekiem można wydłużać czas trwania zabiegu. Warto pamiętać, że w przypadku używania baniek szklanych (ogniowych) występuje ryzyko poparzenia. Jak i gdzie stawiać bańki? Przed zastosowaniem baniek zawsze zapoznaj się z instrukcją obsługi i zaleceniami producenta. Stosowanie baniek bezogniowych jest dość łatwe do wykonania dla osoby stosującej je po raz pierwszy, natomiast używanie baniek szklanych ogniowych wymaga wcześniejszego przeszkolenia. Stosując bańki ogniowe, zawsze zachowaj szczególną ostrożność: miej pod ręką gaśnicę, unikaj nasączania wacika zbyt dużą ilością denaturatu lub innego alkoholu, zadbaj, aby w otoczeniu nie znajdowały się łatwopalne przedmioty. Pomieszczenie (bez przeciągów), w którym będziemy przeprowadzać zabieg, powinno być odpowiednio przygotowane, w jego wnętrzu powinno być ciepło. Powierzchnia skóry, na której będziemy stawiać bańki, powinna być czysta i natłuszczona. W zależności od obecnych dolegliwości wybieramy odpowiednią lokalizację, gdzie będziemy stawiać bańki. I tak np. w zapaleniu oskrzeli, przeziębieniu czy kaszlu możliwe jest stawianie baniek na całej klatce piersiowej (z wyjątkiem brodawek sutkowych), a w „grypie jelitowej” ustawiamy je na przedniej linii środkowej ciała, w połowie odległości między mostkiem a pępkiem. Baniek nie stawiamy na następujących miejscach: gdzie przebiegają główne tętnice (np. na szyi, w okolicy serca), na zmienionej chorobowo skórze, ranach, skaleczeniach, owrzodzeniach itp., na miejscach z obrzękiem, na tylnej stronie łokci i przedniej stronie kolana, na guzach nowotworowych, włókniakach, torbielach itp., na kręgosłupie i innych „kościstych” miejscach, jak np. łopatki. Po wybraniu odpowiedniej lokalizacji i prawidłowym umieszczeniu baniek na ciele przykrywamy chorego ciepłym kocem lub kołdrą. Czas, jaki chory musi leżeć z bańkami na skórze, jest różny, trwa od kilku do kilkunastu minut. W przypadku chorób ostrych jak infekcje bańki można stawiać co dwa dni przez tydzień, a w przypadku chorób przewlekłych zabieg można wykonywać dwa razy w tygodniu przez trzy miesiące. Stawianie baniek – powikłania Terapia bańkami, pomijając jej skuteczność, należy do dość bezpiecznych zabiegów. Umiejętnie i rozważnie stosowane nie powinny zaszkodzić, choć jak w przypadku wszystkich zabiegów tak i tu mogą wystąpić powikłania. Najczęstszym skutkiem ubocznym są siniaki, mogące przybierać różne zabarwienie od czerwonego po fioletowy. Obecność ciemnofioletowego bądź czarnego siniaka może oznaczać zbyt długie pozostawienie bańki na skórze (nie należy pozostawiać baniek na skórze dłużej niż 20 minut) lub zbyt intensywne ssanie. Zasinienia mogą być bolesne lub tkliwe przy ucisku. Pojawienie się pęcherzy wymaga natychmiastowego przerwania zabiegu. W trakcie stawiania baniek może dojść do spadku ciśnienia krwi, co może skutkować omdleniem. Przeciwwskazania do stawiania baniek Terapii bańkami nie powinno stosować się w następujących sytuacjach: nie zaleca się stawiania baniek, kiedy pacjent czuje się zmęczony lub wyczerpany, ponieważ zwiększa to ryzyko omdlenia, konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności u kobiet w ciąży, przeciwwskazane stawianie jest baniek na brzuchu i części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa, a najlepiej w ogóle zrezygnować z tego typu zabiegów u ciężarnych, zabieg wykonywany w trakcie miesiączki może ją wydłużyć, u osób z wysoką gorączką, u niemowląt, u osób z zaburzeniami krzepnięcia krwi, przyjmującymi leki rozrzedzające krew. Gdzie kupić bańki lekarskie? Jeśli już zdecydujemy się na terapię z użyciem baniek najlepszym miejscem do ich zakupu będzie apteka. Produkty kupowane w aptekach mają często status wyrobu medycznego i posiadają odpowiednie atesty. Do większości z nich dołączona jest szczegółowa instrukcja obsługi. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Tiki nerwowe – przyczyny, rozpoznanie, leczenie Tiki nerwowe to utrudniająca normalne funkcjonowanie przypadłość, która potrafi naprawdę uprzykrzyć życie dotkniętej nią osoby. Pozornie drobne i nieistotne odruchy, w wymiarze społecznym zadają ból obarczonej nimi osobie, ściągając nieprzychylną uwagę otoczenia, niezrozumienie i przyczepiając jej łatkę dziwaka. Jak powstaje nowotwór? Nowotwory to jedna z najgroźniejszych znanych chorób, która jest niestety bardzo powszechna i współcześnie znajduje się w ścisłej czołówce przyczyn śmierci. Warto zadać sobie pytanie: w jaki sposób rozpoczyna się proces powstawania nowotworu i jakie czynniki na niego wpływają? Zespół Touretta – objawy, przyczyny, leczenie Zespół Touretta to obciążająca społecznie przypadłość, która polega na niekontrolowanych tikach nerwowych, ale także werbalnych, jakie wykazuje dotknięty nią pacjent. Nieprzewidywalność tej choroby, a także nietypowość zachowań, które składają się na tiki, powoduje, że osoby z zespołem Touretta – pomimo, iż nie są upośledzone intelektualnie i mogą normalnie funkcjonować - mają problemy z adaptacją w społeczeństwie. Ból kręgosłupa lędźwiowego — przyczyny i leczenie Na ból kręgosłupa lędźwiowego przynajmniej raz w życiu uskarża się prawie każdy człowiek. Niestety zwykle tego typu dolegliwości odczuwane są znacznie częściej. Odcinek lędźwiowy to bolesne miejsce głównie u ludzi dorosłych, choć czasami ból mogą też odczuwać dzieci – jest on uporczywy, potrafi naprawdę uprzykrzyć życie i uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Niekiedy jest tak silny, że powoduje fizyczne unieruchomienie pacjenta, czasami nawet na dłuższy czas. Zgryz przewieszony – jakie metody leczenia się stosuje? Zgryz przewieszony to wada zgryzu, której istotą jest mijanie się powierzchni żujących zębów bocznych górnych i dolnych. Wśród przyczyn tej wady zgryzu wymienia się między innymi asymetryczne poszerzenie szczęki, nieprawidłowe położenie zawiązków zębów czy czynniki genetyczne. Ważne jest podjęcie jak najszybszego leczenia. Terapia u dzieci może obejmować szlifowanie zębów, szeroko stosuje się terapię z wykorzystaniem aparatów ortodontycznych. Trądzik różowaty – pielęgnacja kosmetyczna i domowa. Czy da się go wyleczyć? Trądzik różowaty (acne rosacea) to choroba zapalna skóry, która częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Przebieg dermatozy jest wielofazowy i złożony z okresów zaostrzeń i wyciszenia objawów. Leczenie trądziku różowatego powinno zawsze podlegać ścisłej kontroli lekarza dermatologa, który wdrażając odpowiednie metody terapii, pomoże pozbyć się problemu czerwonej skóry na twarzy. Trzaskający palec - metody leczenia, ćwiczenia, rehabilitacja Palec trzaskający to choroba, której istotą jest stan zapalny błony maziowej i pochewki ścięgnistej. Rozwija się najczęściej wtórnie w przebiegu RZS, tocznia układowego. Typowe objawy w postaci trzaskania i trzeszczenia w palcach są następstwem zmniejszenia przestrzeni w pochewce ścięgnistej wywołanej stanem zapalnym. Ważne miejsce w leczeniu zajmuje rehabilitacja Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Zobacz następną galerię Produkty, które podnoszą ciśnienie Stawianie baniek - sprawdź, jakie są rodzaje baniek i techniki stawiania Stawianie baniek ma za zadanie pomóc wyleczyć przeziębienie i pozbyć się bólu, a użyte do masażu relaksującego mogą usunąć zmęczenie i napięcie. Bańki szklane to najbardziej klasyczne, używane przez naszych dziadków do stawiania na gorąco - przysysają się do ciała, gdy palący się wewnątrz spirytus zużyje tlen - ich działanie jest najsilniejsze. Bańki próżniowe Bańki próżniowe posiadają wentyl, którym odsysa się powietrze za pomocą specjalnej pompki. Bańki gumowe Bańki gumowe – podciśnienie powstaje, gdy rozpręża się ściśnięta guma. Jak działają bańki? Stworzone w bańce podciśnienie powoduje, że z małych naczyń krwionośnych zostają wyssane pewne ilości białych i czerwonych ciałek krwi. Po wynaczynieniu stają się one "ciałem obcym" i muszą być usunięte. – To mobilizuje organizm do walki z chorobą lub bólem – wyjaśnia dr Halina Kondraciuk, specjalista terapii próżniowej. Stawianie baniek klasycznych wymaga odpowiednich umiejętności Stawianie baniek klasycznych jest trudne. Trzeba poćwiczyć zanim użyjemy ich po raz pierwszy. Stawianie baniek próżniowych jest prostsze ....i bezpieczniejsze. Gdzie stawiać bańki? Przy przeziębieniu stawia się bańki na plecach i bokach klatki piersiowej, natomiast przy leczeniu bólu – tam, gdzie on dokucza. Ślady po bańkach Po zdjęciu baniek na skórze pozostają ciemnoczerwone ślady, które znikają po kilku dniach. Zapalenie korzonków – przyczyny, objawy, leczenie Tajemniczo brzmiąca radikulopatia, choroba korzeni nerwowych czy też zespół korzeniowy to kilka nazw opisujących ten sam stan – bolesny ucisk nerwów wychodzących z rdzenia kręgowego, znajdującego się w kręgosłupie. Zapalenie korzonków jest szczególnie częste pośród osób w średnim i podeszłym wieku oraz ciężko pracujących fizycznie. Dolegliwości mogą mieć przebieg ostry lub przewlekły. Objawy korzeniowe najczęściej manifestują się bólem, choć pojawić mogą się także drętwienie, niedoczulica czy niedowład. Co stosować na bolące korzonki? Korzonki – czym są? Korzonki to zdrobniała nazwa korzeni nerwowych – parzystych nerwów odchodzących od rdzenia kręgowego poprzez otwory międzykręgowe kręgosłupa. Człowiek posiada ich łącznie 31 par – 8 par nerwów szyjnych, 12 par piersiowych, po 5 par lędźwiowych i krzyżowych oraz 1 parę nerwów guzicznych. W mowie potocznej używa się nieraz sformułowania „ból korzonków” jako określenia bólu części lędźwiowej kręgosłupa – w terminologii angielskiej lower-back pain. Jak dochodzi do zapalenia korzonków? Zdecydowanie najczęstszą przyczyną ataku korzonków jest dyskopatia, czyli dysfunkcja krążka międzykręgowego (potocznie zwanego dyskiem). Krążek międzykręgowy składa się z elastycznego, złożonego z włókien kolagenowych pierścienia włóknistego, który otacza jądro miażdżyste – żelowatą strukturę wypełniającą środek dysku. Krążki znajdują się pomiędzy kręgami kręgosłupa, a ich funkcję przyrównać można do łożysk – umożliwiają wykonywanie ruchów zginania, prostowania, bocznych i obrotowych kręgosłupa, amortyzują wstrząsy, a także zabezpieczają struktury kostne przed tarciem. Pierścień włóknisty jest anatomicznie grubszy w części przedniej, a cieńszy w części tylnej, co stwarza w tym miejscu naturalny „słaby punkt” powstawania przepuklin. Prowadzą one do ucisku na rdzeń kręgowy bądź wychodzące z niego korzenie i zaburza prawidłowe przewodzenie impulsów nerwowych. Z wiekiem jakość kolagenu zawartego w pierścieniu włóknistym staje się niższa, a jądro miażdżyste ulega odwodnieniu – w krążku międzykręgowym dochodzi do zaburzeń troficznych, a proces ten całościowo nazywany jest zwyrodnieniem. Zdegenerowane dyski dużo łatwiej ulegają wypukleniu (protruzji), czego dalszą konsekwencją może być przepuklina lub sekwestracja (rozkawałkowanie) jądra miażdżystego – zwłaszcza gdy spotkają się niespodziewanie z silnym bodźcem zewnętrznym, np. wysiłkiem fizycznym niepoprzedzonym rozgrzewką, nagłym szarpnięciem ciężkiego przedmiotu, urazem wskutek wypadku komunikacyjnego itp. Fragment krążka, uciskając delikatne włókna nerwowe, powoduje ból, zaburzenia czucia bądź ruchomości, w zakresie unerwianych przez nie struktur. Polecane dla Ciebie maść, ból, zmęczenie, dla sportowców, bez parabenów zł wyrób medyczny, plaster rozgrzewający, ból mięśni, ból stawów zł obrzęk, oparzenie, siniaki, ukąszenie, stres, stan zapalny, zadrapania, skaleczenie, ból, krwawienie zł plaster, reumatyzm, stan zapalny, ból zł Jakie mogą być przyczyny zapalenia korzonków? Zwyrodnienia i dyskopatie to niestety nie jedyne przyczyny zapalenia korzonków. Nieoczywistym przykładem stanu fizjologicznego, który może predysponować do zapalenia korzonków, jest ciąża. Szybko rosnący brzuch ciężarnej jest istotnym obciążeniem zwłaszcza dla odcinka lędźwiowego kręgosłupa – przesuwa jej dotychczasowy środek ciężkości, promując nadmierną lordozę lędźwiową. Atak korzonków najbardziej prawdopodobny jest niedługo przed lub po porodzie. Innymi przyczynami zespołów korzeniowych są: zaawansowana osteoporoza, występowanie osteofitów (wyrośli kostnych na brzegach kręgów; jedna z manifestacji choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa), kręgozmyk (przesunięcie trzonów sąsiadujących kręgów względem siebie, mogące powodować ucisk zarówno na rdzeń kręgowy, jak i korzenie od niego odchodzące), choroby reumatyczne (np. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa), choroby infekcyjne (np. półpasiec, borelioza, HIV), choroby przewlekłe (np. cukrzyca, otyłość), zmiany rozrostowe (nowotwory pierwotne kości i układu nerwowego, przerzuty), wady postawy (np. skolioza), zmiany miejscowe (np. krwiaki, ropnie), siedzący tryb życia, nadwaga i otyłość, słabe mięśnie brzucha i grzbietu, nierozważne podejmowanie aktywności fizycznej (np. forsowne ćwiczenia bez rozgrzewki, unikanie przerw regeneracyjnych, nieprawidłowa technika wykonywania ćwiczeń), szkodliwe warunki pracy – wykonywanie wielokrotnych skłonów i wyprostów, ruchów skrętnych tułowia bądź ich kombinacji, podnoszenie i przenoszenie ciężkich przedmiotów (np. budowlańcy, zaopatrzeniowcy), praca ze sprzętem udarowym, praca w wymuszonej pozycji ciała (np. kasjerzy). Zapalenie korzonków – ile trwa, jak się objawia? Zapalenie korzonków nerwowych może przebiegać ostro, bez wcześniejszych zwiastunów choroby – często poprzedza je wtedy łatwo uchwytny bodziec w postaci przeciążenia fizycznego czy urazu. Możliwy jest także przebieg przewlekły – kiedy objawy utrzymują się przez dłuższy czas, okresowo słabnąc lub nasilając się. W głównej mierze dotyka on osób ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa. Ile trzymają korzonki? Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. To zależy od przyczyny zapalenia, wyjściowego stanu zdrowia chorego, jego aktywności. Proces rekonwalescencji waha się od kilku dni, przez kilka tygodni, do nawet kilku miesięcy. Badania wykazują, że u ponad 85% chorych, u których stwierdzono przepuklinę krążka międzykręgowego, objawy ustępują całkowicie w ciągu 8–12 tygodni. Ok. 80% pacjentów jest w stanie wrócić do pracy w ciągu miesiąca. Jak bolą korzonki? Charakterystyczne cechy bólu korzeniowego Ból powodowany dysfunkcją korzenia nerwowego objawia się rwą – ostrym, przeszywającym bólem rzutowanym, czyli takim, który rozciąga się wzdłuż całego dermatomu – obszaru, który unerwiany jest przez konkretny nerw. Jako przykład rzutowania bólu przytoczyć można jeden z najpowszechniejszych zespołów korzeniowych. Rwa kulszowa, powodowana przez ucisk nerwu kulszowego, wychodzącego z rdzenia kręgowego na poziomie L5–S1 (kręgu lędźwiowego piątego, krzyżowego pierwszego kręgosłupa), objawiać może się bólem lędźwi, pośladka, tylnej i/lub bocznej powierzchni uda, goleni i stopy, aż po palce. Ból może także obejmować tylko część unerwianego obszaru, zazwyczaj następnie zstępując, czyli powiększając bolesny obszar od pośladka, w kierunku uda, podudzia i stopy. Inną typową cechą bólu korzeniowego są parestezje, czyli czucie opaczne. Chorzy najczęściej zgłaszają występowanie palenia, pieczenia, drętwienia, mrowienia czy „tysięcy igieł” w zajętej kończynie. Nierzadko dochodzi także do upośledzenia czucia powierzchownego czy osłabienia siły mięśniowej w obszarze unerwienia. Odruchy ścięgniste, wywołane uderzeniem młotka neurologicznego podczas badania przez lekarza, mogą być osłabione lub zniesione. Swoistym symptomem ataku korzonków jest zaostrzanie się bólu podczas wstrząsania objętej zapaleniem okolicy kręgosłupa – kaszlu, kichania, chodzenia, skakania. Ból powodowany zapaleniem korzonków może dotyczyć nie tylko odcinka lędźwiowego kręgosłupa, ale także odcinka szyjnego. Rwa kulszowa Najczęstszy zespół korzeniowy. Wynika z ucisku korzeni na wysokości styku kręgosłupa lędźwiowego z krzyżowym. Chory zgłasza silny ból, zazwyczaj jednostronny, promieniujący do pośladka i tylno-bocznej powierzchni tożstronnej kończyny dolnej. Nasila się podczas skrętów tułowia, chodzenia, natomiast zmniejsza w pozycji leżącej. Badając pacjenta lekarz zazwyczaj stwierdza wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, objaw Lasegue’a (ból w czasie podnoszenia wyprostowanej nogi do kąta ok. 90°, podczas leżenia na plecach), zniesienie odruchu skokowego (podczas opukiwania młotkiem neurologicznym) oraz niedoczulicę powierzchni skóry w zakresie unerwienia. Rwa udowa Przyczyną rwy udowej jest ucisk korzeni nerwowych na wysokości kręgosłupa lędźwiowego. Osoba chora zgłasza dojmujący ból, promieniujący na przednią powierzchnię tożstronnego uda. Lekarz podczas badania stwierdza zniesienie odruchu kolanowego oraz występowanie objawu Mackiewicza – uznaje się go za dodatni, gdy u pacjenta leżącego na brzuchu, bierne zginanie przez badającego zajętej kończyny dolnej w stawie kolanowym, powoduje ból na przedniej powierzchni uda. Chory może zgłaszać problemy podczas wchodzenia po schodach, spowodowane niedowładem mięśnia czworogłowego uda. Przeważnie występuje także niedoczulica skóry na udzie. Rwa barkowa Rwa barkowa jest spowodowana głównie uciskiem korzeni nerwowych w pobliżu kręgów szyjnych C7 (najczęściej) i C6. Wynika to z największego obciążenia tej okolicy w trakcie pochylania głowy. Charakteryzuje się wzmożonym napięciem mięśni szyi (nierzadko może wręcz powodować przekrzywienie głowy w kierunku zajętej strony, spowodowane ich skróceniem), bólem pleców między łopatkami, a także bólem barku z promieniowaniem do tożstronnej ręki. Swoisty dla niej jest objaw Bikelesa, czyli ból podczas prostowania zgiętego przedramienia, uprzednio uniesionej i odwiedzionej kończyny górnej. Typowa jest także niedoczulica i niedowład mięśni unerwianych przez uciśnięty nerw. Diagnostyka bólu korzonków Na ogół zespoły korzeniowe objawiają się w sposób typowy – nierzadko prawidłowe postawienie diagnozy jest możliwe na podstawie samego opisu dolegliwości przez pacjenta. Z zasady lekarz zawsze powinien jednak upewnić się w swoich przypuszczeniach, przeprowadzając odpowiednie badanie fizykalne, często z użyciem młotka neurologicznego. Kiedy natomiast nie można z całą pewnością stwierdzić, co leży u źródła schorzenia, pacjent kierowany jest na badania obrazowe, w celu pogłębienia diagnostyki. Czerwonymi flagami, czyli objawami, które powinny wzbudzić czujność zarówno lekarza, jak i pacjenta są zwłaszcza towarzyszące objawy ogólne, np. gorączka o nieuchwytnej przyczynie czy utrata masy ciała. Badaniami obrazowymi, które najczęściej zleca się w przebiegu zapalenia korzonków są: zdjęcie rentgenowskie kręgosłupa, typowo w dwóch projekcjach (przodem i bokiem), tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Wybór badania zależy od tego, na obrazowaniu jakich struktur najbardziej zależy lekarzowi. Na klasycznym radiogramie dość dobrze uwidocznione zostaną struktury kostne, przy zastosowaniu stosunkowo niskiej dawki promieniowania jonizującego – jest to zatem dobre badanie, jeśli zlecający będzie chciał potwierdzić na jego podstawie, np. zmiany zwyrodnieniowe czy pourazowe kręgów kręgosłupa. Tomografia komputerowa umożliwia bardzo dokładną ocenę struktur kostnych, ale także pozwala na obrazowanie tkanek miękkich, np. krążków międzykręgowych. Kosztem jest jednak wyższa dawka napromieniowania. Badanie to znajduje zastosowanie w diagnostyce zmian zwyrodnieniowych czy pourazowych kręgosłupa, a także zwężeń kanału kręgowego. Tomografia jest zalecana u pacjentów, którzy ze względu na m. in. metalowe protezy czy rozrusznik serca, nie mogą być zakwalifikowani do obrazowania za pomocą rezonansu magnetycznego. Rezonans magnetyczny jest badaniem zalecanym, jeśli chodzi o uwidacznianie patologii tkanek miękkich – krążków międzykręgowych (posiada najwyższą czułość z dostępnych badań, jeśli chodzi o diagnostykę przepuklin jądra miażdżystego) czy struktur nerwowych. W oparciu o rezonans łatwo potwierdzić zmiany w obrębie rdzenia kręgowego, jak krwiaki, ropnie czy guzy. Korzonki czy nerki? Bóle okolicy lędźwiowej kręgosłupa mogą być spowodowane nie tylko uciskiem nerwów – w tym obszarze symetrycznie po obydwu stronach znajdują się także nerki. Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek to choroba o podłożu bakteryjnym, często poprzedzona bądź współwystępująca z objawami dyzurycznymi (bólem, pieczeniem podczas oddawania moczu, częstomoczem, uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego), której towarzyszy przeważnie gorączka z dreszczami, ból podbrzusza (w wyniku zapalenia pęcherza), nudności, wymioty i ogólne złe samopoczucie. Może pojawić się także krwinkomocz lub krwiomocz. Charakterystyczne dla tej choroby jest występowanie bólu w odpowiedzi na wstrząsanie okolicy chorej nerki, czyli tzw. objaw Goldflama. W leczeniu stosuje się antybiotyki. Atak kolki nerkowej powodowany jest przeciskaniem się złogu, strącającego się w moczu pacjenta, przez wąskie światło moczowodu. Ból towarzyszący temu procesowi bywa niezwykle silny – chory może skarżyć się na nudności, wymioty, gorączkę, a nawet spadki ciśnienia i omdlenia – a jego swoistą cechą jest promieniowanie do krocza, pachwin i wewnętrznych powierzchni ud. Objaw Goldflama jest wysoce dodatni, badany niejednokrotnie z trudem pozwala nawet na dotknięcie obolałej okolicy, nie mówiąc o wstrząsaniu. Typowo pacjent skarży się na parcie na mocz i częste oddawanie niewielkich jego porcji, a czasem krwiomocz. W leczeniu stosuje się leki rozkurczowe i przeciwbólowe. Ból korzonków – jak sobie z nim radzić? Jak leczyć korzonki? Ból pleców powodowany przez chore korzonki zdecydowanie potrafi utrudnić lub wręcz uniemożliwić codzienne funkcjonowanie czy aktywność zawodową. Osoba dotknięta tym schorzeniem w ostrym okresie bólu instynktownie wybiera pozycje łagodzące dolegliwości – podczas chodzenia „oszczędza” zajętą stronę (zwłaszcza przy promieniowaniu bólu do jednej z nóg), a w spoczynku wybiera pozycje półleżące i leżące – dodatkową ulgę przynieść może podłożenie wałka (np. z koca) lub poduszki pod kolana. Warto zaznaczyć, że chory nie powinien polegiwać w łóżku zbyt długo – po maksymalnie 4–5 dniach powinno się stopniowo wracać do czynności wykonywanych na co dzień – chodzić, łagodnie się rozciągać. Zbawienne może okazać się także rozgrzewanie obolałej okolicy – podczas kąpieli, za pomocą poduszki elektrycznej czy termoforu. Aby wspomóc domowe sposoby na korzonki, warto zastosować tabletki na zapalenie korzonków bez recepty – będą to głównie nieopioidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, takie jak diklofenak, ketoprofen czy ibuprofen. Od bólu pomogą także uwolnić się plastry na korzonki (np. plastry rozgrzewające lub chłodzące) czy też inne preparaty stosowane miejscowo. Najlepsza maść na korzonki to taka, która jest dobrana do potrzeb pacjenta – świetnie sprawdzi się zarówno ziołowa mieszanka z dodatkiem rozgrzewającej kapsaicyny lub kamfory, popularna maść końska czy też żel przeciwbólowy bez efektu termicznego. Odpowiednia fizjoterapia przyspieszy rekonwalescencję – relaksujący masaż na korzonki, terapia manualna, kinezyterapia, czyli odpowiednio dobrane ćwiczenia na korzonki, a także fizykoterapia jak np. TENS (przezskórna elektrostymulacja), naświetlanie, galwanizacja. Ulgę od bólu pleców przynieść mogą także nieco mniej konwencjonalne metody takie jak akupunktura czy stawianie baniek. Duża meta-analiza zamieszczona w piśmie Uniwersytetu Sao Paulo uznała starą, dobrą, babciną terapię bańkami za obiecującą w redukcji przewlekłego bólu pleców u dorosłych. Zaznaczono jednak, że istnieje potrzeba utworzenia standardowego protokołu ich używania. Autorzy zaproponowali schemat 5 zabiegów, z optymalnymi przerwami 3–7 dni, bańki stawiane na sucho, ze średnią siłą zassania skóry, pozostawione na 8 minut. Gdzie stawiać bańki na korzonki? Przy bólu odcinka lędźwiowego proponuje się postawienie czterech baniek – po dwie na stronę, ok. 5 cm od wyrostków kolczystych kręgosłupa (nigdy bezpośrednio nad nim), mniej więcej na wysokości talerzy biodrowych. Pierwszy epizod zapalenia korzonków ustępuje zazwyczaj samoistnie w ciągu kilku dni. Jeśli silny ból nie wycofa się w ciągu 4–5 dni, mimo przyjmowania doustnych leków przeciwbólowych bez recepty, metod termicznych czy masaży lub kiedy stwierdza się upośledzenie ruchomości kończyny (niedowład), należy niezwłocznie zgłosić się do placówki medycznej. Kiedy leczenie domowe zawodzi, dobrze wiedzieć, jaki lekarz zajmuje się specjalistycznym leczeniem tego typu przypadłości – jest to zazwyczaj neurolog lub neurochirurg. Może on przepisać silniejsze leki przeciwbólowe, leki rozluźniające mięśnie szkieletowe, a także bardzo skuteczne w leczeniu przepuklin jądra miażdżystego zastrzyki nadtwardówkowe ze sterydów (ograniczających stan zapalny) oraz leków miejscowo znieczulających. Powyższe metody leczenia są na tyle efektywne, że operacje neurochirurgiczne, polegające na wycięciu fragmentu uszkodzonego dysku, uciskającego nerw – discektomia – są obecnie wykonywane dość rzadko. Przesłanką do rozważenia metody zabiegowej będą głównie stany nagłe, po dużych urazach, a także utrzymujące się objawy ubytkowe, np. niedowłady. Lepiej zapobiegać, niż leczyć – profilaktyka zapalenia korzonków Prawda równie aktualna dziś, jak i wtedy, gdy pierwszy raz głosił ją Hipokrates. Aktualna wiedza medyczna nie pozwala skutecznie leczyć przyczyn zmian zwyrodnieniowych, będących najczęstszą przyczyną zespołów korzeniowych – pozostaje jedynie leczenie objawowe. Zmiany degeneracyjne są nieodwracalne, dlatego tak ważne, by być świadomym tego, jak nie dopuścić do ich powstania. Prewencja zarówno zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, jak i zapalenia korzonków obejmuje: Utrzymywanie prawidłowej masy ciała. Nadwaga i otyłość prowadzą do szybszego „zużywania się” powierzchni stawowych, sprzyjają wadom postawy, zaburzają procesy hormonalne, utrudniają podejmowanie aktywności fizycznej. Regularne, umiarkowane ćwiczenia fizyczne. Dopasowane indywidualnie do potrzeb, możliwości i preferencji pomagają w zachowaniu dużego zakresu ruchów w stawach, utrzymują optymalnie rozwinięty gorset mięśniowy, zapewniają dobrą ogólną kondycję organizmu, redukują poziom stresu. Dla kręgosłupa szczególnie korzystne jest pływanie, a także ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha i grzbietu. Prawidłowa postawa ciała. Warto zwrócić uwagę na to, by w każdej pozycji utrzymywać plecy wyprostowane, starać się nie podpierać ani nie pochylać na żadną ze stron podczas długiego siedzenia, a podczas stania lub chodu utrzymywać miednicę w neutralnym położeniu – nie pogłębiać lordozy lędźwiowej. Postawa ważna jest szczególnie podczas unoszenia ciężkich przedmiotów z ziemi. Należy pamiętać, by nie schylać się po nie, a wykonać przysiad i podnosić je przez wyprostowanie nóg w kolanach. Dopasowane, wygodne obuwie. Dla zdrowia kręgosłupa winno wystrzegać się długotrwałego i regularnego chodzenia w butach na wysokim obcasie, z bardzo cienkimi lub twardymi podeszwami. Obuwie powinno być dość miękkie, a podeszwa wystarczająco gruba i elastyczna, by pochłaniać wstrząsy, powstające podczas pierwszej fazy chodu – kontaktu pięty z podłożem. Dodatkowo, by ustrzec się przed nawrotem dolegliwości ze strony korzonków, warto zadbać o dobry, dość twardy, zapewniający wsparcie kręgosłupowi, materac – zdrowy i wygodny sen jest dla ciała jednym z najlepszych sposobów regeneracji. Ponadto należy unikać bardzo obcisłych, krępujących ruchy ubrań, mocno zaciśniętych pasków czy saszetek. Również wypychanie tylnych kieszeni spodni drobiazgami, jak np. portfel, a następnie siadanie na nich, może powodować dolegliwości bólowe pleców za sprawą ucisku na mięsień gruszkowaty, pod którym przebiega nerw kulszowy. Przewlekły stres odgrywa także ogromną rolę w etiologii chronicznego bólu pleców – pod jego wpływem w organizmie dochodzi do wyrzutu katecholamin i kortyzolu, które doprowadzają do wzrostu napięcia mięśni, co przekładać się może na przewlekłe uczucie zmęczenia i odczuwanie bólu. W walce ze stresem pomocne są ćwiczenia oddechowe i rozciągające, medytacja, obcowanie z naturą. Przeziębione korzonki i przewianie korzonków – fakty i mity Do dziś wciąż słyszalne są echa mądrości ludowych: „nie siedź na zimnym, przeziębisz korzonki”, czy „przewianie” powodem bólu korzonków, „nie stój w przeciągu, bo cię przewieje”. Otóż jak zwykle, w każdym porzekadle jest ziarenko prawdy. O ile od zimna nie jest możliwe powstanie przepukliny krążka międzykręgowego czy zapalenia korzeni nerwowych sensu stricte, o tyle odczuwalny może być ból lub znaczny dyskomfort i sztywność wyziębionej okolicy. Ból pojawia się na skutek wzrostu napięcia eksponowanych na zimno mięśni oraz w wyniku ograniczenia przepływu krwi na danym obszarze. Często zdarza się to zwłaszcza w okolicach szyi i ramion. „Przewianie” to nic innego jak wyziębienie strumieniem powietrza. Jest to nagminne zwłaszcza latem, kiedy w upalne dni ciężko oprzeć się pokusie włączenia klimatyzacji, wiatraka, uchylenia okna w samochodzie lub kąpieli w basenie mimo wietrznej pogody. Stąd już krótka droga do dobrze znanych objawów – niemożności poruszenia głową, bolesności przy uniesieniu ręki czy bólu w krzyżu. Warto zaznaczyć, że najbardziej podatna na wychłodzenie jest skóra naga oraz wilgotna (mokra, spocona). Człowiek ulega też łatwiej wychłodzeniu na skutek spożycia alkoholu – drobne naczynia na powierzchni skóry pod jego wpływem ulegają rozszerzeniu, dzięki czemu ciepło intensywniej wypromieniowuje z ciała. I tu warto płynnie przejść do innego ciekawego zagadnienia, jakim jest ból korzonków po alkoholu. Badania naukowe nie znajdują istotnej korelacji między sporadycznym, okazjonalnym spożywaniem alkoholu a bólem pleców, jednakże obydwa te zagadnienia łączą pewne niebezpośrednie związki. Alkohol, jak powszechnie wiadomo, przyczynia się do odwodnienia organizmu – dzieje się tak, ponieważ hamuje wydzielanie hormonu antydiuretycznego (odpowiedzialnego w ustroju za zwrotne wchłanianie wody w nerkach), przez co oddawany mocz jest bardziej rozcieńczony. Uwodnienie krążków międzykręgowych maleje, przez co wzrasta ucisk i tarcie na otaczające struktury, w tym nerwowe, a to z kolei powodować może ból. Zmiany te z oczywistych względów ujawnią się gwałtowniej u osób, które już wcześniej cierpiały z powodu zwyrodnień czy dyskopatii. Alkohol przeważnie wpływa także relaksująco na mięśnie, zaburza równowagę, a w większych ilościach powoduje senność, zwiększa próg bólu, powoduje niepamięć – będąc „pod wpływem” łatwiej zasnąć w niewygodnej pozycji, rzadziej ją zmieniać w trakcie snu, przewrócić się, uderzyć, wykonać nieostrożny ruch, czego skutkiem może być naciągnięcie mięśni i ból pleców Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Tiki nerwowe – przyczyny, rozpoznanie, leczenie Tiki nerwowe to utrudniająca normalne funkcjonowanie przypadłość, która potrafi naprawdę uprzykrzyć życie dotkniętej nią osoby. Pozornie drobne i nieistotne odruchy, w wymiarze społecznym zadają ból obarczonej nimi osobie, ściągając nieprzychylną uwagę otoczenia, niezrozumienie i przyczepiając jej łatkę dziwaka. Jak powstaje nowotwór? Nowotwory to jedna z najgroźniejszych znanych chorób, która jest niestety bardzo powszechna i współcześnie znajduje się w ścisłej czołówce przyczyn śmierci. Warto zadać sobie pytanie: w jaki sposób rozpoczyna się proces powstawania nowotworu i jakie czynniki na niego wpływają? Zespół Touretta – objawy, przyczyny, leczenie Zespół Touretta to obciążająca społecznie przypadłość, która polega na niekontrolowanych tikach nerwowych, ale także werbalnych, jakie wykazuje dotknięty nią pacjent. Nieprzewidywalność tej choroby, a także nietypowość zachowań, które składają się na tiki, powoduje, że osoby z zespołem Touretta – pomimo, iż nie są upośledzone intelektualnie i mogą normalnie funkcjonować - mają problemy z adaptacją w społeczeństwie. Ból kręgosłupa lędźwiowego — przyczyny i leczenie Na ból kręgosłupa lędźwiowego przynajmniej raz w życiu uskarża się prawie każdy człowiek. Niestety zwykle tego typu dolegliwości odczuwane są znacznie częściej. Odcinek lędźwiowy to bolesne miejsce głównie u ludzi dorosłych, choć czasami ból mogą też odczuwać dzieci – jest on uporczywy, potrafi naprawdę uprzykrzyć życie i uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Niekiedy jest tak silny, że powoduje fizyczne unieruchomienie pacjenta, czasami nawet na dłuższy czas. Zgryz przewieszony – jakie metody leczenia się stosuje? Zgryz przewieszony to wada zgryzu, której istotą jest mijanie się powierzchni żujących zębów bocznych górnych i dolnych. Wśród przyczyn tej wady zgryzu wymienia się między innymi asymetryczne poszerzenie szczęki, nieprawidłowe położenie zawiązków zębów czy czynniki genetyczne. Ważne jest podjęcie jak najszybszego leczenia. Terapia u dzieci może obejmować szlifowanie zębów, szeroko stosuje się terapię z wykorzystaniem aparatów ortodontycznych. Trądzik różowaty – pielęgnacja kosmetyczna i domowa. Czy da się go wyleczyć? Trądzik różowaty (acne rosacea) to choroba zapalna skóry, która częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Przebieg dermatozy jest wielofazowy i złożony z okresów zaostrzeń i wyciszenia objawów. Leczenie trądziku różowatego powinno zawsze podlegać ścisłej kontroli lekarza dermatologa, który wdrażając odpowiednie metody terapii, pomoże pozbyć się problemu czerwonej skóry na twarzy. Trzaskający palec - metody leczenia, ćwiczenia, rehabilitacja Palec trzaskający to choroba, której istotą jest stan zapalny błony maziowej i pochewki ścięgnistej. Rozwija się najczęściej wtórnie w przebiegu RZS, tocznia układowego. Typowe objawy w postaci trzaskania i trzeszczenia w palcach są następstwem zmniejszenia przestrzeni w pochewce ścięgnistej wywołanej stanem zapalnym. Ważne miejsce w leczeniu zajmuje rehabilitacja Dopadła cię infekcja dróg oddechowych, chcesz wzmocnić odporność, a może ktoś bliski skarży się na bóle stawów? Wypróbuj starą, stosowaną przez nasze babcie, a dziś chyba wciąż niedocenianą, metodę – postaw bańki. W przypadku wielu problemów ze zdrowiem stawianie baniek działa skuteczniej niż antybiotyki czy leki przeciwbólowe. Lecznicze właściwości baniek zostały odkryte przez medycynę Dalekiego Wschodu. Medycyna chińska od tysięcy lat stosowała je z dużym powodzeniem odkrywszy, że działają przeciwzapalnie, przeciwbólowo, odtruwająco, odprężająco, uspokajająco, ale przede wszystkim, że wzmacniają i pobudzają pracę układu odpornościowego. Rodzaje baniekJak stawiać bańki ogniowe?Stawianie baniek – jak często możemy stawiać bańki?Bańki – jakie dolegliwości można nimi leczyć?Stawianie baniek w walce z bólemBańki na wzmocnienie odpornościBańki na plecy – relaks i odprężenieMasaż bańką chińskąBańka chińska – zalety masażuStawianie baniek a bezpieczeństwo Rodzaje baniek Obecnie istnieją trzy rodzaje baniek: tradycyjne szklane (tzw. bańki ogniowe) szklane bańki bezogniowe gumowe = bańki chińskie Pomimo takiego określenia, w tradycyjnej medycynie chińskiej bardzo często są też wykorzystywane bańki szklane. Bańki mają różne wielkości i średnice, więc łatwo można je dopasować do indywidualnych potrzeb, zarówno dla dorosłych i dla dzieci. Moksa – na czym polega moksowanie w medycynie chińskiej? Jak stawiać bańki ogniowe? Stawianie baniek nie jest trudne, trzeba jednak zachować szczególną ostrożność przy korzystaniu z klasycznych baniek ogniowych. Należy włożyć na chwilę do środka bańki owinięty wacikiem nasączonym spirytusem i podpalony pręt, po to, by wytworzyć we wnętrzu bańki próżnię. Wyjmuje się go i energicznie przystawia bańkę w odpowiednie miejsc na ciele. Zabieg powinien być wykonany precyzyjnie i zdecydowanie, dlatego warto aby przeprowadziła go osoba z pewnym doświadczeniem w tej dziedzinie. Bańki bezogniowe są bezpieczne, lecz jednocześnie trudno w nich uzyskać tak silne podciśnienie jak w bańkach ogniowych. Jeśli chodzi o masaże bańką, to również w tym przypadku istotna jest właściwa technika przystawienia i prowadzenia bańki, aby nie spowodować nadmiernego bólu, a jednocześnie uzyskać zamierzone efekty. Stawianie baniek – jak często możemy stawiać bańki? Nawet jeśli wiemy jak postawić bańki i robimy taki zabieg w domu, nie powinniśmy ich stosować codziennie. W czasie choroby można praktykować stawianie baniek mniej więcej co dwa dni. Ważne jest, aby chory przebywał w cieple i odpoczywał. To sprzyja regeneracji i szybszemu powrotowi do zdrowia. Bańki „stoją” na plecach około kwadransa, u dzieci 10 minut. Zabiegi kosmetyczne, czyli masaże bańką chińską – relaksujące, odprężające i oczyszczające – powinny odbywać się co 3 dni w cyklu około 10-20 zabiegów, a profilaktycznie raz w tygodniu. Zabieg trwa mniej więcej od kwadransa do pół godziny. Bańki – jakie dolegliwości można nimi leczyć? Stawianie baniek pomaga leczyć infekcje (zazwyczaj górnych dróg oddechowych, przeziębienie), zespoły bólowe, reumatyzm, napięcie mięśniowe, zmęczenie, spadek odporności. Doskonale sprawdzają się też przy grypie, ponieważ skutecznie wzmacniają układ odpornościowy i w ten sposób dodają sił do zwalczenia schorzenia. Bańki, oprócz zastosowania w lecznictwie, znalazły też swoje przeznaczenie w kosmetyce, gdzie używane są do redukcji cellulitu i poprawy wyglądu skóry. Stawianie baniek w walce z bólem Podążając za nauką medycyny chińskiej, aby wybrać właściwe miejsce do postawienia bańki, musimy kierować się przebiegiem meridianów (kanałów energetycznych w ciele) i lokalizacją punktów akupunkturowych. Przyczyną pojawienia się bólu w organizmie jest zastój krwi oraz qi – podstawowych substancji życiowych w ciele człowieka. Zakłócenie ich przebiegu lub całkowite jego zatrzymanie powoduje dolegliwości. Aby wyleczyć chorobę należy przywrócić sprawną cyrkulację qi i krwi, co zapewni prawidłowe odżywienie wszystkich narządów wewnętrznych. W tym celu działamy bańką na określone punkty na ciele (konkretnie w miejscu dotkniętym dolegliwością), co pobudza przepływ energii i doprowadza jej poziom do równowagi. Przy leczeniu bólu za pomocą baniek warto udać się do terapeuty medycyny chińskiej, który precyzyjnie zdiagnozuje źródło bólu i wykona zabieg stawiania baniek tak, aby był on bezpieczny i skuteczny. Leczenie bólu w medycynie chińskiej Bańki na wzmocnienie odporności Dużą zaletą baniek jest to, że pomagają wzmocnić odporność. Mechanizm ich działania stanowi silny bodziec poprawiający wydolność układu immunologicznego. Przy stawianiu baniek tworzy się podciśnienie, które mocno zasysa do środka bańki skórę, w wyniku czego dochodzi do silnego przekrwienia i pęknięcia drobnych naczyń krwionośnych, znajdujących się pod skórą. Poza naczynia wydostaje się niewielka ilość krwi, zawierające białe i czerwone krwinki. Ich obecność odbierana jest przez układ odpornościowy organizmu jako obce białko, czyli „wróg”. W takiej sytuacji system obronny zaczyna się mobilizować i produkować większe ilości przeciwciał do walki z nieprzyjacielem. Wytwarza się duża ilość ciał odpornościowych, które zostają wykorzystane do szybszego zwalczenia infekcji i zwiększenia aktywności układu immunologicznego. Tłumaczy to także, dlaczego po postawieniu baniek widoczne są siniaki i silne przekrwienne „kółka” na skórze. Nie jest to, jak niektórzy uważają, efekt poważnej i głębokiej choroby, lecz wynik popękanych wskutek podciśnienia naczyń krwionośnych. Im bardziej fioletowy lub nawet czarny siniak, tym silniej bańka przyssała się do skóry. Nie należy się tym przejmować, po kilku dniach siniaki znikną samoistnie. W przypadku infekcji najczęściej stawia się bańki na plecy, w miejscu zajętym chorobą (np. na poziomie oskrzeli). Bańki na plecy – relaks i odprężenie Stawianie baniek na plecy wykazuje również działanie łagodzące napięcie mięśniowe i niwelujące skutki stresu. Jest to efekt silnej poprawy krążenia qi i krwi w punkcie przystawienia bańki. Bańki na plecy powodują, że dochodzi w tym miejscu do mechanicznego podrażnienia zakończeń nerwowych, co powoduje zwiększenie ukrwienia, polepszenie przepływu substancji odżywczych i w rezultacie poprawę czynności narządów wewnętrznych oraz rozluźnienie napiętych mięśni. Jest to działanie miejscowe, aczkolwiek skutki odczuwane są w całym organizmie. Aby jeszcze silniej pobudzić krążenie i uzyskać nie tylko efekty zdrowotne, ale również upiększające, można skorzystać z zabiegu masażu bańką chińską. Masaż bańką chińską Masaż, który ma na celu efekt estetyczny, najlepiej wykonać bańką gumową, czyli bańką chińską. Wcześniej należy natłuścić skórę oliwką, po czym przystawić bańkę chińską i delikatnymi, lecz energicznymi ruchami przesuwać ją w odpowiednim kierunku. Sprawny masaż bańką chińską wymaga doświadczenia. Nie powinien być zbyt bolesny, aczkolwiek zazwyczaj pozostają po nim wybroczyny i małe siniaki, które powinny wchłonąć się po kilku dniach. Aby przyspieszyć regenerację popękanych naczyń krwionośnych, dobrze jest zastosować po zabiegu żel z Arniki górskiej, który trzeba delikatnie wmasować w obolałe miejsca. Można także przyjąć doustnie homeopatyczne granulki Arnica montana, które świetnie niwelują ból i uszkodzenia tkanek. Bańka chińska – zalety masażu Masaż bańką chińską można porównać do drenażu limfatycznego. Dzięki takiemu zabiegowi uzyskujemy: poprawę krążenia krwi przyspieszenie metabolizmu usunięcie nadmiaru toksycznych substancji W efekcie obserwujemy szybsze spalanie tkanki tłuszczowej i widoczną redukcję cellulitu. Dzięki poprawie krążenia krwi i limfy w organizmie pozbywamy się obrzęków, a tkanki i narządy są lepiej odżywione. Masaż bańką chińską skutkuje lepszym dotlenieniem, zaopatrzeniem komórek w substancje odżywcze i energię, dzięki czemu jesteśmy mniej zmęczeni i napięci, zrelaksowani, odprężeni i… zdrowsi. Jak ujędrnić skórę? 3 sposoby na jędrne ciało Stawianie baniek a bezpieczeństwo Stawianie baniek jest metodą bezpieczną i nieszkodliwą, nie daje żadnych działań niepożądanych, z wyjątkiem niegroźnych siniaków. Należy jednak pamiętać o pewnych zaleceniach. Bańki można bezpiecznie stawiać małym dzieciom pod warunkiem, że ukończyły 1 rok życia. Poniżej tego wieku ich nie stosujemy! Jeśli bańki są stawiane podczas infekcji (sprawdź: jak stawiać bańki przy przeziębieniu), a chory jest osłabiony lub gorączkuje, po zabiegu musi zostać przykryty dokładnie ciepłym kocem, a następnie, po zdjęciu baniek powinien bezwzględnie pozostać w łóżku, aby nie narażać się na zimno. Dlatego najlepiej stawiać bańki wieczorem, tuż przed snem, aby pacjent pozostał w cieple i przykryty. Wskazane jest, aby chory pozostał w domu jeszcze przez 2-3 dni i nie wychodził na zewnątrz. Dotyczy to szczególnie dzieci, chociaż dorośli również powinni przestrzegać tego zalecenia. Wysoka gorączka (powyżej 38,5°C) jest przeciwwskazaniem do stawiania baniek. Bańki działają przeciwzapalnie i zwiększają aktywność układu odpornościowego, co może podwyższać temperaturę. U chorego z gorączką takie działanie jest niewskazane! Osoby z chorobami przewlekłymi przed postawieniem baniek powinny się skonsultować z doświadczonym terapeutą i upewnić, czy bańki im jednak nie zaszkodzą. Dotyczy to zwłaszcza osób z chorobami układu krążenia, nadciśnieniem, chorobami skóry, anemią, osób starszych, wyniszczonych chorobą oraz kobiet w ciąży. Baniek nie wolno stawiać pacjentom z chorobami autoimmunologicznymi, ponieważ stymulacja odporności jest tutaj zdecydowanie niezalecana. Są także przeciwwskazane w chorobach nowotworowych, gruźlicy, stwardnieniu rozsianym, chorobach układu krzepnięcia. Ze szczególną uwagą trzeba podejść do osób, które skarżą się na kruchość naczyń krwionośnych, skłonność do żylaków i wybroczyn. Trzeba również zachować ostrożność przy wykonywaniu masażu bańką chińską. Nie powinny mu się poddawać osoby chore na choroby nowotworowe, choroby zakaźne, choroby z autoagresji, hemofilię, żylaki, kobiety w ciąży i w czasie miesiączki oraz osoby w bardzo podeszłym wieku (ponad 80 lat). Refleksologia – leczniczy masaż stóp Styczeń w Polsce: najpierw plucha – deszcz i deszcz ze śniegiem, temperatura 7˚C. Po kilku dniach śnieżyca i mróz do -10˚C. W najbliższym czasie znowu meteorolodzy zapowiadają ocieplenie. Takie różnice temperatur w krótkim czasie są bardzo niekorzystne dla naszego organizmu i sprzyjają zapadaniu na infekcje. Dotyczy to zwłaszcza dzieci. Infekcje u dzieci są bardzo zróżnicowane: od banalnych kataralnych, poprzez zapalenia gardła, migdałków, krtani i tchawicy, aż do poważniejszych – zapaleń oskrzeli i płuc. Część małych pacjentów – tych odporniejszych – pojawia się u lekarza najwyżej 1-2 razy w ciągu okresu jesienno-zimowego i szybko zdrowieje. Jednak duża grupa dzieci pojawia się w tym czasie u mnie nawet 2 razy w miesiącu, z coraz to innymi infekcjami, często ciężkimi i nie poddającymi się konwencjonalnej terapii. Zazwyczaj w ciągu jednego dnia kilkanaście razy zalecam stawianie baniek dziecku. Najczęściej jako leczenie podstawowe przy infekcjach wirusowych, wspomagane lekami objawowymi (krople do nosa, syropy na kaszel, tabletki do ssania) oraz oklepywaniem lub/i inhalacjami. W cięższych infekcjach bakteryjnych bańki stosuję jako leczenie uzupełniające do terapii antybiotykowej. Czasami wypisuję zlecenie na postawienie baniek pielęgniarce środowiskowej. Jednak najczęściej rodzice decydują się na samodzielne stawianie baniek bezogniowych dziecku, gdy dokładnie wytłumaczę im, na czym polega zabieg. Małe dzieci często boją się obcych ludzi i nieznanych rzeczy. Dlatego o wiele łatwiej przekonać dziecko do zabiegu osobie bliskiej. Kilka dni temu jedna z matek opowiedziała mi, jak przekonała swojego 3-letniego synka do… przebrania się za jeżyka – bańki były jego kolcami. Cała rodzina podziwiała „nowy strój” Grzesia robiąc zdjęcia, a malec wytrzymał z bańkami na plecach całe 5 minut. Należy zawsze pamiętać, aby przed zabiegiem wysmarować plecy malucha oliwką lub kremem. U małego dziecka, na jednej stronie plecków zmieszczą się najwyżej 2-3 bańki. Nawet u wyjątkowego „chudziaka”, można z powodzeniem postawić bańki! Trzeba jednak przestrzegać zasady, że nie stawiamy ich na kręgosłupie i łopatkach, gdyż tam jest najmniej tkanki tłuszczowej i mogą szybko odpaść. U małych dzieci i szczupłych osób wystarczy uzyskać wybrzuszenie wewnątrz bańki do 3-4mm. Jeśli po postawieniu baniek na plecach dziecka nie będzie żadnego śladu, zabieg możemy spokojnie powtórzyć za 2 dni. Stawianie baniek u dzieci, szczególnie małych, powinno odbywać się przed snem. W ten sposób po zabiegu będą mogły spokojnie wypocząć. Tutaj odpowiem na częste pytanie matek: czy dziecko musi po bańkach leżeć przez 3 dni? Po pierwsze absolutnie nie ma takiej potrzeby (względy medyczne tego nie wymagają). Po drugie: pokażcie mi roczne lub kilkuletnie dziecko, które, poza okresami bardzo wysokiej gorączki, leży w łóżku dłużej niż kilkanaście minut! Zaleca się, aby w okresie jesienno-zimowym, gdy najczęściej jest niesprzyjająca pogoda, pacjent pozostał w domu po zabiegu 2 dni. W okresie wiosenno-letnim, przy słonecznej pogodzie nie jest to wymagane. Trudno trzymać dziecko w domu przez kilka tygodni, gdy stawiamy bańki profilaktycznie, w celu uodpornienia. Taka seria trwa 5-6 tygodni, po 2 zabiegi w tygodniu.

gdzie stawiać bańki zdjęcia